به گزارش پایگاه خبری تحلیلی شیرگاه خبر، در ژرفای جنگل‌های باستانی هیرکانی در سوادکوه شمالی، جایی که سنگ‌ها گواهی از میلیون‌ها سال تاریخ زمین را در خود دارند، آبشاری نهفته است که گویی از دل افسانه‌ها برآمده؛ آبشاری که حضورش، سکوت طبیعت را با نوای آب در هم می‌آمیزد.

جاذبه‌های طبیعی تنها برای تسکین روح خسته انسان نیستند؛ بلکه می‌توانند پلی باشند برای پیوندی ژرف‌تر با خالق این شگفتی‌ها. طبیعت، در خلوص خود، انسان را به تامل و پرستش بی‌واسطه فرا می‌خواند.

هارمونی آب و سنگ؛ آواز خاموش طبیعت

آبشار اِسکِلیم با قامت ۳۲ متری و صخره‌هایی از جنس آهک سفید، چون پرده‌ای ابریشم‌گون از دل کوهسار جنگلی فرو می‌ریزد و در پایین‌دست، حوضچه‌ای زمردین پدید می‌آورد. این پدیده طبیعی که به‌دلیل موقعیت دورافتاده‌اش هنوز برای بسیاری ناشناخته مانده، یکی از اسرارآمیزترین مقاصد اکوتوریستی شمال کشور به‌شمار می‌رود.

شناسنامه‌ای ژئولوژیک

مختصات دقیق آبشار در ۳۶°۲۱′ شمالی و ۵۲°۵۸′ شرقی و در ارتفاع ۱,۲۵۰ متر از سطح دریا واقع شده است. از نظر زمین‌شناسی، از سنگ‌های آهکی دوران ژوراسیک با لایه‌هایی غنی از کلسیم و منیزیم شکل گرفته و تغذیه آبی آن از چشمه‌های کارستی و ذوب برف‌های کوهستانی شاه‌کوه تأمین می‌شود.

آبِ زلال این آبشار دارای pH برابر ۷.۲ و میزان بالایی از املاح معدنی مانند ۸۵ میلی‌گرم در لیتر کلسیم و ۱۲ میلی‌گرم در لیتر منیزیم است که خاصیت تسکین‌دهنده برای پوست دارد.

زیبایی‌شناسی در ساختار

یکی از ویژگی‌های منحصربه‌فرد آبشار، ساختار طبقاتی آن است. طبقه نخست با ریزش آبی به ارتفاع ۱۵ متر و زاویه‌ای نزدیک به ۸۰ درجه، دیواره‌ای پوشیده از خزه را نوازش می‌کند و در طبقه دوم، قطرات پراکنده در ارتفاع ۱۷ متری، مهی لطیف و رویایی ایجاد می‌کنند که گویی قاب نقاشی طبیعت به اوج خود می‌رسد. حوضچه نهایی با عمق ۴ متر و دمای ثابت ۸ درجه سانتی‌گراد، پناهگاه گونه‌های نادر آبزی است.

راهی به اعماق آرامش

دسترسی به آبشار از طریق جاده خاکی روستای اِسکِلیم ممکن است، مسیری که نیاز به خودروی دو دیفرانسیل دارد. سپس، مسیر پیاده‌روی ۲.۷ کیلومتری با شیبی ۳۵ درصدی در مدت تقریبی ۲.۵ ساعت طی می‌شود؛ مسیری که هر گام در آن، تجربه‌ای از تنفس در قلب بکر طبیعت است.

خطراتی در دل زیبایی

عبور از رودخانه «کلیم» با سنگ‌های لغزنده از جمله چالش‌های این مسیر است که بدون آمادگی کافی می‌تواند لذت سفر را به استرس بدل کند. مسیر «پلنگ‌دره» با شیب ۴۰ درجه نیز نیازمند توان بدنی مناسب و رعایت نکات ایمنی کوه‌پیمایی است.

توصیه می‌شود گردشگران از کفش‌های کوه‌نوردی مناسب، عصای جنگلی و تجهیزات ایمنی استفاده کرده و به‌ویژه در فصول بارانی، از تردد انفرادی به‌دلیل خطر رانش زمین خودداری کنند.

همسایگی با گنجینه‌های طبیعی

در نزدیکی آبشار، جنگل لفور با مساحت بیش از ۲۰۰ هزار هکتار و قدمت ۴۰ میلیون سال، میزبان ۸۴ گونه گیاهی نادر و حیواناتی چون مرال و شوکا است. همچنین سد البرز (لفور) با ارتفاع ۷۲ متر و حجم ذخیره ۱۵۰ میلیون مترمکعب، امکان فعالیت‌هایی مانند قایق‌سواری، ماهی‌گیری و عکاسی از مناظر بی‌نظیر را فراهم کرده است.

هشدارهای سبز

افزایش گردشگران بی‌ملاحظه، خطرات زیست‌محیطی جدی به همراه دارد. کشف بیش از ۵۰ کیلوگرم زباله پلاستیکی در مسیر دسترسی به آبشار، زنگ هشداری برای دوستداران طبیعت است. همچنین کاهش ۲۰ درصدی دبی آب در ۵ سال اخیر، بیانگر اثرات تغییرات اقلیمی بر این منطقه است.

چشم‌انداز پیش رو؛ میان فرصت و تهدید

آبشار اسکیلم بر سر دوراهی توسعه و تخریب ایستاده است. از یک سو، ظرفیت بالایی برای تبدیل‌شدن به یکی از قطب‌های گردشگری پایدار کشور دارد و از سوی دیگر، در معرض تهدیدهای ناشی از توسعه‌ی ناهماهنگ و تخریب زیست‌محیطی است.

حفاظت از این میراث بی‌بدیل، نیازمند همکاری بین نهادهای دولتی، مشارکت گردشگران در رعایت اصول اکوتوریسم، و تخصیص بودجه برای ایجاد زیرساخت‌های سبز و هوشمندانه است.

افزوده‌ای برای عمق بیشتر

آبشار اِسکِلیم فقط مقصدی برای تماشای زیبایی نیست؛ فرصتی است برای بازتعریف رابطه انسان و طبیعت. مکانی که می‌توان در صدای ریزش آب، سادگی خلقت را شنید و در مه جنگل، عمق سکوت هستی را لمس کرد. اینجاست که طبیعت نه تنها چشم، بلکه دل را هم سیراب می‌کند.